مکان های باستانی
شهر باستاني تب، جولانگاه فراعنه :
شهر باستاني تب كه در دو سوي رودخانه نيل در حدود 670 كيلومتري جنوب قاهره قرار دارد، پايتخت امپراتوري مصر در روزهاي اوج خود و يكي از مهمترين شهرهاي دنياي باستان بوده است. اين محوطه باستاني كه تعداد زيادي قصر و معبد و نيز گورستان فراعنه و بزرگان مصر باستان را در خود جاي داده است، از سال 1979 در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت شده است.
بخش اعظم شهر باستاني تب در كرانه شرقي رود نيل قرار داشته است، اما در حال حاضر كارشناسان مقابر و گورستانهاي واقع شده در كرانه غربي رود نيل را هم بخشي از محوطه باستاني تب محسوب ميكنند.
تب كه در نزديكي شهر لوكسور امروزي قرار دارد، پايتخت مصر عليا در بخشي از سلسله يازدهم فراعنه (1985 ــ 2125 پيش از ميلاد) و قسمت اعظم سلسله هجدهم فراعنه (1292 ــ 1550 پيش از ميلاد) بوده است. از آثار باستاني ارزشمندي كه در اين محوطه باستاني واقع شدهاند ميتوان به معبد لوكسور، درهي پادشاهان، بناي يادبود رامسس دوم و رامسس سوم و همچنين گورستان اشراف مصر اشاره كرد كه همگي از جمله مهمترين يافتههاي باستانشناسي دو قرن اخير بودهاند
معبد لوكسور :
مجموعه معابد بزرگ لوكسور كه وقف خدايان مصري آمون، مات و چونس شده است، در دوران حكومت آمنهوتپ سوم (قهرن چهاردهم پيش از ميلاد) در بخشي از شهر تب كه در كرانه شرقي رود نيل قرار دارد، ساخته شده است.
در دوران حكومت هورمهب و توتانخامن نيز بخشهايي به اين معابد اضافه شد و رامسس دوم نيز حدود صد سال پس از ساخت نخستين بناها در اين مجموعه، آن را گسترش قابل ملاحظهاي داد.
اين مجموعه معابد در اواخر دوران فراعنه رو به ويراني گذاشت و پس از تصرف مصر توسط اسكندر كبير، بخشهايي از آن در سال 320 پيش از ميلاد مورد بازسازي كلي قرار گرفت. در دوران حكومت روميان در مصر، اين مجموعه معابد به عنوان مكاني براي برگزاري مراسم حكومتي مورد استفاده قرار ميگرفت. در سالهاي بعد، اين محوطه تاريخي به حال خود رها شد، چنان كه پس از تصرف مصر از سوي اعراب مسلمان بخش اعظم اعظم آن زير گل و لاي پنهان شده بود. اين امر در طول قرون آتي نيز ادامه يافت، چنان كه در قرن سيزدهم ميلادي مسجدي بر فراز اين محوطه ساخته شد.
در كنار راه ورودي معبد در جبهه شمالي آن، رديفي از مجسمههاي كوچك با سر انسان و بدن شير قرار دارد كه هنوز هم در معرض ديد توريستهاي بيشماري است كه هر روز از اين مجموعه ديدن ميكنند.
از ديگر آثار به جا مانده در اين محوطه ميتوان به دروازه عظيمي كه توسط رامسس دوم ساخته شده و تصاويري پيروزيهاي نظامي او بر آن كندهكاري شده و ستون گرانيتي بلندي به ارتفاع بيست و پنج متر اشاره كرد كه ستون جفت آن در سال 1835 به فرانسه انتقال يافت و در وسط ميدان كنكورد پاريس نصب شد.
دره پادشاهان :
دره پادشاهان يا وادي الملوك، محوطهاي است كه آرامگاه فراعنه و شماري از بزرگان مصر در طول سلسلههاي هجدهم تا بيستم فراعنه در آن واقع شده است. مهمترين مقبره واقع شده در اين محوطه كه در كرانه غربي رود نيل قرار دارد، آرامگاه توتانخامن است كه كشف آن در 4 توامبر 1922 توسط هوارد كارتر، باستانشناس انگليسي، يكي از بزرگترين كشفيات باستانشناسي در قرن بيستم لقب گرفته است.
دره پادشاهان خود به دو بخش شرقي و غربي تقسيم شده است كه بخش اعظم آرامگاههاي مهم در قسمت شرقي آن واقع شده است و در حال حاضر امكان بازديد عمومي تنها از يكي از آرامگاههاي قسمت غربي وجود دارد.
دره پادشاهان مصر در مجموع 60 آرامگاه را در خود جاي داده است كه بين سالهاي 1539 تا 1075 پيش از ميلاد به عنوان مدفن پادشاهان و بزرگان مصر مورد استفاده قرار ميگرفتهاند.
بزرگترين آرامگاه دره پادشاهان، آرامگاهي موسوم به KV5 است كه براي پسران رامسس دوم ساخته شده است و در آن لااقل 67 مقبره شناسايي شده است. اين آرامگاه كه در سال 1955 كشف شده است، پس از كشف آرامگاه توتانخامن، بزرگترين كشف باستانشناسي در دره پادشاهان لقب گرفته است.
در طي قرون نوزدهم و بيستم، تقريباً تمامي آرامگاههاي دره پادشاهان مورد غارت قرار گرفتند و بخش اعظم آثار با ارزشي كه همراه با فراعنه دفن ميشدند، به سرقت رفت. در واقع آرامگاه توتانخامن تنها آرامگاهي بود كه محتويات آن دست نخورده باقي مانده بود و به همين خاطر شهرت بسياري نصيب كاشف خود كرد. اين در حالي است كه توتانخامن فرعون چندان مهمي نبوده است و در آرامگاههاي فراعنه ديگر به احتمال زياد گنجينههاي عظيمتري وجود داشته است.
البته سارقان وارد آرامگاه توتانخامن نيز شده بودند، اما ظاهراً كارشان به دليلي كارشان را ناتمام ميگذارند و آرامگاه را تقريباً دست نخورده ترك ميكنند. چند نفري از اعضاي تيم باستانشناسي دكتر كارتر نيز چندي پس از كشف آرامگاه توتانخامن به دلايل مشكوكي ميميرند و همين امر موجب شهرت افسانه نفرين شده بودن مقابر فراعنه و به خصوص مقبره توتانخامن شده است.
شهر باستاني تب كه در دو سوي رودخانه نيل در حدود 670 كيلومتري جنوب قاهره قرار دارد، پايتخت امپراتوري مصر در روزهاي اوج خود و يكي از مهمترين شهرهاي دنياي باستان بوده است. اين محوطه باستاني كه تعداد زيادي قصر و معبد و نيز گورستان فراعنه و بزرگان مصر باستان را در خود جاي داده است، از سال 1979 در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت شده است. بخش اعظم شهر باستاني تب در كرانه شرقي رود نيل قرار داشته است، اما در حال حاضر كارشناسان مقابر و گورستانهاي واقع شده در كرانه غربي رود نيل را هم بخشي از محوطه باستاني تب محسوب ميكنند.
تب كه در نزديكي شهر لوكسور امروزي قرار دارد، پايتخت مصر عليا در بخشي از سلسله يازدهم فراعنه (1985 ــ 2125 پيش از ميلاد) و قسمت اعظم سلسله هجدهم فراعنه (1292 ــ 1550 پيش از ميلاد) بوده است. از آثار باستاني ارزشمندي كه در اين محوطه باستاني واقع شدهاند ميتوان به معبد لوكسور، درهي پادشاهان، بناي يادبود رامسس دوم و رامسس سوم و همچنين گورستان اشراف مصر اشاره كرد كه همگي از جمله مهمترين يافتههاي باستانشناسي دو قرن اخير بودهاند
معبد لوكسور :
مجموعه معابد بزرگ لوكسور كه وقف خدايان مصري آمون، مات و چونس شده است، در دوران حكومت آمنهوتپ سوم (قهرن چهاردهم پيش از ميلاد) در بخشي از شهر تب كه در كرانه شرقي رود نيل قرار دارد، ساخته شده است.
در دوران حكومت هورمهب و توتانخامن نيز بخشهايي به اين معابد اضافه شد و رامسس دوم نيز حدود صد سال پس از ساخت نخستين بناها در اين مجموعه، آن را گسترش قابل ملاحظهاي داد.
اين مجموعه معابد در اواخر دوران فراعنه رو به ويراني گذاشت و پس از تصرف مصر توسط اسكندر كبير، بخشهايي از آن در سال 320 پيش از ميلاد مورد بازسازي كلي قرار گرفت. در دوران حكومت روميان در مصر، اين مجموعه معابد به عنوان مكاني براي برگزاري مراسم حكومتي مورد استفاده قرار ميگرفت. در سالهاي بعد، اين محوطه تاريخي به حال خود رها شد، چنان كه پس از تصرف مصر از سوي اعراب مسلمان بخش اعظم اعظم آن زير گل و لاي پنهان شده بود. اين امر در طول قرون آتي نيز ادامه يافت، چنان كه در قرن سيزدهم ميلادي مسجدي بر فراز اين محوطه ساخته شد.
در كنار راه ورودي معبد در جبهه شمالي آن، رديفي از مجسمههاي كوچك با سر انسان و بدن شير قرار دارد كه هنوز هم در معرض ديد توريستهاي بيشماري است كه هر روز از اين مجموعه ديدن ميكنند.
از ديگر آثار به جا مانده در اين محوطه ميتوان به دروازه عظيمي كه توسط رامسس دوم ساخته شده و تصاويري پيروزيهاي نظامي او بر آن كندهكاري شده و ستون گرانيتي بلندي به ارتفاع بيست و پنج متر اشاره كرد كه ستون جفت آن در سال 1835 به فرانسه انتقال يافت و در وسط ميدان كنكورد پاريس نصب شد.
دره پادشاهان :
دره پادشاهان يا وادي الملوك، محوطهاي است كه آرامگاه فراعنه و شماري از بزرگان مصر در طول سلسلههاي هجدهم تا بيستم فراعنه در آن واقع شده است. مهمترين مقبره واقع شده در اين محوطه كه در كرانه غربي رود نيل قرار دارد، آرامگاه توتانخامن است كه كشف آن در 4 توامبر 1922 توسط هوارد كارتر، باستانشناس انگليسي، يكي از بزرگترين كشفيات باستانشناسي در قرن بيستم لقب گرفته است.
دره پادشاهان خود به دو بخش شرقي و غربي تقسيم شده است كه بخش اعظم آرامگاههاي مهم در قسمت شرقي آن واقع شده است و در حال حاضر امكان بازديد عمومي تنها از يكي از آرامگاههاي قسمت غربي وجود دارد.
دره پادشاهان مصر در مجموع 60 آرامگاه را در خود جاي داده است كه بين سالهاي 1539 تا 1075 پيش از ميلاد به عنوان مدفن پادشاهان و بزرگان مصر مورد استفاده قرار ميگرفتهاند.
بزرگترين آرامگاه دره پادشاهان، آرامگاهي موسوم به KV5 است كه براي پسران رامسس دوم ساخته شده است و در آن لااقل 67 مقبره شناسايي شده است. اين آرامگاه كه در سال 1955 كشف شده است، پس از كشف آرامگاه توتانخامن، بزرگترين كشف باستانشناسي در دره پادشاهان لقب گرفته است.
در طي قرون نوزدهم و بيستم، تقريباً تمامي آرامگاههاي دره پادشاهان مورد غارت قرار گرفتند و بخش اعظم آثار با ارزشي كه همراه با فراعنه دفن ميشدند، به سرقت رفت. در واقع آرامگاه توتانخامن تنها آرامگاهي بود كه محتويات آن دست نخورده باقي مانده بود و به همين خاطر شهرت بسياري نصيب كاشف خود كرد. اين در حالي است كه توتانخامن فرعون چندان مهمي نبوده است و در آرامگاههاي فراعنه ديگر به احتمال زياد گنجينههاي عظيمتري وجود داشته است.
البته سارقان وارد آرامگاه توتانخامن نيز شده بودند، اما ظاهراً كارشان به دليلي كارشان را ناتمام ميگذارند و آرامگاه را تقريباً دست نخورده ترك ميكنند. چند نفري از اعضاي تيم باستانشناسي دكتر كارتر نيز چندي پس از كشف آرامگاه توتانخامن به دلايل مشكوكي ميميرند و همين امر موجب شهرت افسانه نفرين شده بودن مقابر فراعنه و به خصوص مقبره توتانخامن شده است.
+ نوشته شده در شنبه بیستم خرداد ۱۳۸۵ ساعت 19:7 توسط جواد کلانی
|